Tussen twee coachsessies door liep ik door het natte bos. Het had al flink geregend en nu druppelde het nog behoorlijk na. Af en toe zette een windvlaag de hoge bomen in beweging en kwamen dikke druppels naar beneden zeilen. In mijn nek, op mijn neus, maar meestal ergens om…
De wereld staat in brand. In de afgelopen weken hebben we de beelden kunnen zien in Israël en de Gazastrook. Oekraïne zijn we nog niet vergeten. Er zijn aardbevingen in Afghanistan – alsof de mensen daar nog niet genoeg leed te verdragen hebben. En terwijl ik dit schrijf, wordt er…
Zo ongelooflijk tof! We hebben een nieuwe podcast gelanceerd. ‘(Over)leven in de natuur’ is een project dat ik samen met twee prachtige vrouwen ben gestart. Ze zijn – net als ik – natuurgids, maar daarnaast nog veel meer… De eerste aflevering heet ‘Aftrap rond het kampvuur’ en is ook precies…
De dag begonnen met een rustige wandeling in een herfstig bos. Ondanks de warme temperaturen kun je nu toch wel merken dat de herfst begonnen is! We liepen vooral te speuren naar sporen. Die wolf heb ik nog steeds niet gespot, maar pootafdrukken en wolvenkeutels vinden we nu regelmatig. De…
Of ik nu alleen, met vrienden of cliënten loop: elke wandeling heeft iets van natuurgeluk in zich. Als je het wilt en kunt zien. Of horen, ruiken, voelen. Er is zoveel te beleven in de natuur! Kleine ontdekkingen We lopen samen in het bos. Af en toe praten we wat….
Daar zit ik dan, helemaal alleen. Op mijn opvouwbare stoeltje in een ruime kring van tenten op een wijds grasveld. Voor mij een krukje, waar mijn gasbrandertje langzaam het water voor mijn koffie opwarmt. De zon komt net op, schijnt haar eerste stralen goud door de bomen, waardoor de nevel…
“Nou, ik wil wel even wat bijzonders zien vandaag!” verkondigde ik al wandelend aan mijn metgezel. Natuurlijk dacht ik al aan ontmoetingen met wolven of op z’n minst een paar interessante keutels om te analyseren. Wanneer ik terugkom uit de natuur wil ik wel wat te vertellen hebben! We liepen…
Het is aardedonker en koud in de gang. Maar ik vind het de meest geweldige gang die er is: de kloostergang. Het liefst loop ik hier alleen, in de stilte en de duisternis van de nacht en vroege ochtend, wanneer ik net wakker ben. Het is de gang die leidt…
Soms voel ik een ongemakkelijke kriebel als ik hoor zeggen: je mag er zijn… Het lijkt zo weeïg, zo lievig. Terwijl ik zelf ook regelmatig iets roep over ‘accepteren dat je mag zijn’. Toch zijn dat voor mij verschillende dingen. En alleen maar zijn is in mijn beleving geen eindstation,…
“Ik zag er tegen op omdat het onbekend voor mij was, twijfelde of ik er goed aan deed in retraite te gaan.” Een uitspraak van een deelnemer aan de kloosterretraite. En ze was niet de enige die vooraf tegen de retraite op zag. Het gebeurt vaker. Sterker nog, ik vond…