“We gaan toch geen bomen knuffelen hè?”Het is een vraag die ik wel eens krijg. Of een opmerking, als ik vertel dat ik wandelcoach ben. Er wordt vaak een beetje lacherig over gedaan. Want bomen knuffelen, dat is een beetje gek, daar voelen mensen zich vaak wat ongemakkelijk bij. We…
Gisteravond ben ik met een vriendin nog even het bos ingegaan. Heerlijk zo’n avondwandeling. En weer een hele belevenis! Het is de tijd van de reeënbronst (tijd waarin de reeën paren) en natuurlijk hoopten we daar wat van te kunnen meemaken. Ze lieten zich wel zien, zeker toen het begon…
Schrijven. Ik doe het mijn hele leven al. Verhalen, gedichten, maar meer dan eens ook simpelweg alleen maar wat er ter plekke in me opkomt. Overal waar ik ga, heb ik een notitieboek bij me. Want schrijven met de hand heeft toch de voorkeur. Dat vele schrijven heeft me al…
De laatste maanden deed ik wat rustiger aan. Ik had het nodig. En ik voelde me er ook niet schuldig over. Nu heb ik meer energie dan ooit (tenminste, zo vóélt het) en dat betekent ook: ruimte voor nieuwe uitdagingen! En daar kwam ik achter door wandelend te dwalen in…
Een tijdje terug, tijdens een stiltewandeling, koos ik bewust voor een pad dat ik in gedachten had omgedoopt tot ‘obstakelpad’. Er hingen takken en struiken over het pad, waar je echt onderdoor en/of omheen moest lopen. Een boom was omgevallen over het pad en daar moest je overheen klauteren om…
Wat de overeenkomst is tussen Hanna de Wandelcoach en Hanna de Natuurgids? Ik zou het willen omschrijven als ‘leven met aandacht voor het terloopse’. En natuurlijk leg ik uit wat ik daarmee bedoel. Gisteren liep ik in gedachten door een natuurgebied, omringt door akkers. De gewassen staan er goed bij…
Begin juli was het feest. Op de eerste dag van de maand was de slotdag van de IVN Natuurgidsenopleiding. Na anderhalf jaar mochten we onze eindpresentaties houden en ons diploma in ontvangst nemen. Vanaf nu mag ik mij dan ook officieel IVN Natuurgids noemen. Natuurlijk is dat leuk voor mijzelf….
Het is een koude nacht. Mijn slaapzak is er eigenlijk niet helemaal voor gemaakt. Gelukkig heb ik een paar extra fleecedekens die me toch warm houden. Hoewel het al mei is, zal het aan de grond een graad of 2, 3 zijn. Toch lig ik heerlijk ontspannen in mijn tentje…
Het is inmiddels alweer even geleden, maar een aantal jaar terug, ging ik geregeld met de trein. Meestal waren die reizen werkgerelateerd. Naar Rotterdam, naar Zwolle, het hele land door. Vertraging was dagelijkse kost. Meestal een paar minuten, maar ook regelmatig langer en soms extreem, dan liep de vertraging op…
“Bijzonder hè, hoe je haar ineens niet meer kunt zien,” zei ik tegen één van de boswachters, terwijl we samen aandachtig naar de bomen voor ons tuurden. Even daarvoor was er een ree tussen de stammen van de grove dennen verschenen, maar ook net zo snel weer verdwenen.“Ja, die zijn…