“Als ik het bos in loop, dan ren ik bijna. Aan het einde van de wandeling, ben ik rustig, dan is wandelen bijna meditatief.”
Ik zie het bij mijn coachees en ik ervaar het zelf ook regelmatig als ik alleen ga wandelen. De eerste stappen in het bos zijn in een hoog tempo. Soms snelwandelend of bijna rennend. De adrenaline is hoog, het hoofd is vol en er borrelen emoties vlak onder de oppervlakte. Het verhaal moet er eerst uit. Alles wat hoog zit, wat je bezig houdt. Soms als een stortvloed.
Al wandelend ontstaat er dan ruimte en rust. Het wandeltempo gaat omlaag. De aandacht gaat van binnen naar buiten. De adrenaline maakt plaats voor ontspanning. Af en toe een pas op de plaats en zien waar je je bevindt.
Een wonder, elke keer opnieuw. Wat mooi dat het zo werkt. Wandelen is onthaasten.
Wil je ontdekken op welke manier wandelen ook in jouw leven verschil kan maken? Plan dan eens een kennismaking in – wandelen of (beeld)bellend. Dat kan heel eenvoudig via de website op een moment dat je zelf kunt uitkiezen. Dan kunnen we samen bespreken wat de mogelijkheden zijn en waar jij het beste bij geholpen bent.