De laatste maanden deed ik wat rustiger aan. Ik had het nodig. En ik voelde me er ook niet schuldig over. Nu heb ik meer energie dan ooit (tenminste, zo vóélt het) en dat betekent ook: ruimte voor nieuwe uitdagingen! En daar kwam ik achter door wandelend te dwalen in het bos.
Hoe fijn het is om weer eens wat anders te doen. Soms sta je stil, soms is dat even nodig. Zo was het voor mij ook de laatste tijd. En het bleek ook uit mijn wandelingen. Het was meestal min of meer dezelfde route. Veilig. Zonder nadenken. Rustiger.
Dwalen is genieten
Afgelopen week kwam daar weer verandering in. Zomaar ineens dwaalde ik een ander pad in. Waar ik nog niet eerder geweest was. En ik genoot er intens van! De omgeving gaf me nieuwe beelden, andere vergezichten. Elke bocht was weer een verrassing. De natuur veranderde in heuveltjes, op en af. Ik wist niet eens van het bestaan van die heuvels af!
Ik voelde inspiratie borrelen. En ik voelde me voldaan, enthousiast. Meteen wist ik: dit ga ik de komende tijd vaker doen! Grenzen verleggen, nieuwe wegen verkennen, nieuwe uitdagingen aangaan. Ik had het onbewust heel erg gemist.
Groeien als mens
Waarom dat zo fijn is? Omdat je er als mens van groeit. Je voelt je sterker, zelfverzekerder, levend. En het biedt nieuwe perspectieven. Letterlijk. Maar daardoor vaak ook figuurlijk. Zodat je ontdekkingen doet die ook betrekking kunnen hebben op je leven.
Soms kan het heel spannend zijn om op nieuwe paden te dwalen. In dit geval deed ik het alleen. Maar meestal niet. Want het kan juist heel erg helpend zijn om je door iemand op weg te laten helpen. Of misschien alleen maar te laten vergezellen. Ben jij ook toe aan nieuwe paden, maar weet je niet waar te beginnen? Ik help je graag op weg. Letterlijk wandelend in het bos. En daardoor ook met nieuwe stappen op je levenspad.
