Zomerse kwaliteit: seizoen van vertraging

Het is inmiddels alweer even geleden, maar een aantal jaar terug, ging ik geregeld met de trein. Meestal waren die reizen werkgerelateerd. Naar Rotterdam, naar Zwolle, het hele land door. Vertraging was dagelijkse kost. Meestal een paar minuten, maar ook regelmatig langer en soms extreem, dan liep de vertraging op tot een uur of langer. Wie regelmatig met de trein reist of gereisd heeft, zal het fenomeen wel herkennen.

Vervelend of verstandig?

Vertraging, vertragen. Het heeft voor velen een wat negatieve klank. Langzaam, ongeduldig, wachten en je plannen in duigen zien vallen. Je moet je aanpassen en bent afhankelijk van de situatie. Loslaten, geen regie meer. Het klinkt vreselijk!

Toch is vertraging in veel situaties heel gezond en verstandig! Denk maar aan de automobilist die een druk kruispunt nadert en ziet dat het verkeerslicht al oranje is. Of wanneer het buiten 40 graden is en je niet oververhit wilt raken. Het kan ook zijn dat je lichaam signalen afgeeft en je vertelt dat je rust nodig hebt. In al deze gevallen is het verstandig én gezond om te vertragen en niet in ongecontroleerde vaart door gaat.

Vertragen is ook een beetje een modewoord. Steeds meer coaches en therapeuten en andere professionals die iets met gezondheid of leefstijl te maken hebben, maken er gebruik van. Vertragen in die context is tijd nemen voor jezelf, leven met aandacht, in het moment zijn, mediteren. ‘Langzaam leven’ wordt dat ook wel genoemd. En nee, dat is niet hetzelfde als altijd vakantie houden.

Vertraging als levensbehoefte

Vertraging in je leven, bewust op de rem trappen, is geen overbodige luxe of nieuwe trend waar iedereen aan mee wil doen. Het is een levensbehoefte. En vreemd genoeg lijken mensen de enige natuurlijke wezens die vertraging graag overslaan. We willen sneller en meer. We moeten meedoen, mogen niets missen. En we moeten beter, presteren, gezien worden.

Stiekem denk ik dat jij daar anders over denkt. Het zou zomaar kunnen dat je ernaar snakt om wat minder druk te ervaren. Om meer tijd vrij te maken voor rust, schoonheid, plezier en genieten. En wellicht verlang je naar échte verbinding, van hart tot hart. Verbinding met de ander, met de omgeving, met jezelf en mogelijk ook met God.

Zomerse wandelingen

Gisteren wandelde ik naar het bos, voor een coachafspraak. Ik was al moe toen ik eraan kwam. Het was niet extreem warm, maar de atmosfeer voelde drukkend aan. Benauwd en vochtig. Ik begin een coachwandeling bijna altijd met een stilte- of aandachtsoefening. Deze keer deed ik er zelf heel actief aan mee, meer dan anders.

We liepen langzaam, voelden de grond onder onze voeten. Vol aandacht probeerden we onze ledematen één voor één wat meer te laten ontspannen. We ademden rustig in en uit, roken de prachtige geuren van het vochtige bos. Mijn coachee stond stil, luisterde aandachtig naar de vogels en ik deed met haar mee. De beuken torenden aan beide kanten van het pad hoog boven ons uit. Daar bogen ze naar elkaar toe. Zo creëerden ze een prachtig dak boven ons, beschutting, ruimte en schoonheid ineen.

Zomerse wandelingen zijn anders dan die in de winter. ’s Winters blijf je liever in beweging, anders krijg je het koud. Je bent soms meer bezig met overleven, vanwege barre omstandigheden. Het landschap kan confronteren met leegte of pijn. Maar de zomer is warm, soms té warm, en daarom loop je rustiger. Het landschap is begroeid en geeft beschutting, een veilig gevoel. Het zijn ideale omstandigheden om te vertragen.

Kwaliteit van leven

Een andere coachee zei het een paar weken geleden al: aangekomen in de zomer, gebeurt er niet zo veel. Het is tijd voor de bomen om er gewoon te zijn. Ze hoeven niet meer te groeien, het bos straalt rust uit. Alle bladeren zijn uitgekomen, de besjes en andere vruchten zijn er al en mogen rijpen. Ook wij mensen mogen genieten en opladen. Vandaar dat we ook massaal op vakantie gaan in de zomer.

Het is zoals het is. Het past bij de schepping, waar we onderdeel vanuit maken. Zomer is tijd om te vertragen. En áls je dan vertraagt, dan zie je de schoonheid om je heen. Je ontmoet de mensen op je pad, ziet ze en wordt zelf ook gezien. Je proeft en ervaart het leven. Je eigen hart reageert op wat je tegenkomt én je bent je daar meer bewust van. Het mooie is, dat dit elke dag kan, als je aandachtig leeft en bewust om je heen blijft kijken. Volgens mij is dát kwaliteit van leven…

Stilte kan helpen om te vertragen en te bezinnen op je eigen leven. In de stilte van je eigen hart leer je (weer) verstaan wat er in je omgaat, waar jouw verlangen naar uit gaat. Misschien hoor je in die stilte de fluisterende Stem van God of doe je inzichten op die je helpen om stappen te zetten in je leven. Tijdens de Trage Morgen maken we daar bewust tijd en ruimte voor. De Trage Morgen is een dieptesessie wandelcoaching van ongeveer 3 uur, waar tijd geen rol speelt en processen in alle rust mogen ontstaan.