Tussen twee coachsessies door liep ik door het natte bos. Het had al flink geregend en nu druppelde het nog behoorlijk na. Af en toe zette een windvlaag de hoge bomen in beweging en kwamen dikke druppels naar beneden zeilen. In mijn nek, op mijn neus, maar meestal ergens om mij heen. Verder was het stil. Tot een krakend en piepend geluid van boven me wat angstig op deed kijken.
Herfst: afsterven of opleven?
Het is echt herfst. Koud, nat, onstuimig bij vlagen. En de natuur begint te veranderen. Op het hoogtepunt van de zomer lijkt alles in het bos even stil te staan. Tot de eerste tippen van de gevulde takken beginnen te verkleuren. Langzaam zie je steeds meer tekenen van het afstervende bos, tot de kale winter alle leven uit het bos heeft weggenomen.
Op deze natte regendag valt het me ineens op: alles in de natuur is vandaag omgekeerd! Het natte herfstbos is niet een symbool voor het afscheid nemen en afsterven. Hier komt alles juist tot leven.
De regen legt een glans over boomstammen, bladeren en achtergebleven vruchten. Alle kleuren zijn intens en levendig. De mossen stralen je tegemoet, de bladeren zingen terwijl de druppels vallen, blijven liggen en verder glijden. Overal schieten paddenstoelen omhoog, ineens, vanuit het niets. En de majestueuze beuk spant de kroon: daar waar de groene bladeren nog moeten verkleuren, voor ze loslaten en vergaan, zitten knoppen. Het nieuwe leven dient zich nú al aan. De herfst begint pas net, de winter moet nog volgen, maar de belofte van het voorjaar is niet slechts een vaag verlangen. Het is zichtbaar, tastbaar. Het leven gaat door, ook weer volgend jaar.
De natuur spiegelt en doet voor
Alles is omgekeerd. En dat is nou juist het mooie van wandelcoaching. Al wandelend in het bos lijken je vastgeroeste patronen of gedachten ineens in een ander licht te staan. Door de regen schijnen zonnestralen en een nieuw idee krijgt vorm. Regenwater vormt boven kleine plasjes die zich samenvoegen tot een stroom. Het water zoekt een weg, gewoon waar het kan. En als het niet kan, kan het toch. Nieuwe perspectieven. Anders kijken. Hoop, leven, richting.
In de zachte regen en het stille bos, valt het me ineens op: het lijkt of er niets gebeurd. Geen vogels of dieren te zien. Die schuilen ook tegen de regen. Weinig mensen, want als dieren schuilen, doen de mensen dat zeker. Alles lijkt in ruststand te staan. Tot het dreigende kraken boven mijn hoofd me bij iets anders bepaalt: alles gaat door, ook als je het niet ziet of verwacht.
De wind waait niet of nauwelijks en toch zie ik een grote scheur in de bast ontstaan. De boom is oud, hij staat daar allang en heeft zijn werk bijna gedaan. Ooit zei de boswachter tegen mij dat een gezond bos bestaat uit een derde jonge en opkomende bomen en planten, een derde volwassen en volgroeide bomen en planten en een derde afstervende bomen en planten. En dat is altijd, niet alleen in de herfst of de winter. Het proces gaat altijd door.
Parels en diamanten
Zo laat de natuur zien dat alles er bij hoort. In groei zit ook afbreuk en verdriet. Bomen raken ook gewond, maar zijn in staat zich te herstellen. Planten lijden onder weersomstandigheden, maar de balans komt altijd terug. Het is hoe de natuur is gemaakt. Ze hebben elkaar ook nodig. Valt er een zomaar weg, dan lijden anderen daaronder. Maar waar bomen afsterven, ontstaat ook ruimte voor nieuw leven. Het een kan niet zonder het ander.
Wat voor het bos geldt, gaat voor ons mensen vaak ook op. Het een kan niet zonder het ander. Het hoort er allemaal bij. Groei gaat niet zonder pijn, verdriet en afscheid maken vaak ook een vruchtbare bodem voor leven in de toekomst. Ook in de mens is een helend vermogen gelegd. We zijn veerkrachtig gemaakt. We kunnen meer aan dan we denken en worden door een storm niet zomaar geveld.
Zo wandelend in de natuur zie ik het gebeuren. Bij mijzelf, bij coachees met wie ik de paden delen mag. Het leven in het bos spiegelt ons eigen leven voor. Het bemoedigt en geeft hoop. Altijd gaat het leven door. Zelfs in de herfst, als de tranen van de hemel vallen en het bos straalt, alsof het is bedekt met parels en diamanten.
Wandelcoaching bij Zinstap gebeurt vrijwel altijd in de vorm van een traject. “Met je ziel onder de arm” bestaat uit 7 coachwandelingen in een steeds veranderend bos. De wandelingen en bijbehorende thuisopdrachten helpen om te vertragen, tot rust te komen en verbinding te maken met je eigen hart. Al na de eerste wandelingen ga je verschil merken. Lees meer over dit wandelcoachtraject…