De laatste weken word ik er steeds opnieuw bij bepaald: stil zijn. Als een opdracht van boven. Nou is het goed om voorzichtig te zijn met het trekken van een dergelijke conclusie. En toch valt het me op. Een Bijbeltekst die steeds terugkomt, een liedtekst en in verschillende gesprekken. Steeds opnieuw klinkt het: wees stil!
Gods stem?
Tja, als zoiets op korte termijn steeds herhaald wordt, trekt het wel mijn aandacht. Ik denk dat het verstandig is om op dat soort signalen te letten. Is dat niet de manier waarop God met mensen wil communiceren? Nee, een heldere stem uit de hemel horen we niet. Tenminste… dat zou echt wel een uitzondering zijn. God gebruikt zijn Woord – de Bijbel –, zijn Schepping – de natuur om ons heen – en Hij zet mensen in om zich aan ons kenbaar te maken.
‘Wees stil’. Lekker dan, stil te moeten zijn. Daar zitten wij mensen echt niet altijd op te wachten. Nee, ik óók niet! Ik klets graag de tijd vol en juist als er zaken niet zo lekker lopen in mijn leven, heb ik de neiging om de confrontatie uit de weg te gaan. Het menselijke brein houdt niet van pijn en zoekt graag genotsprikkels om die pijn te verdoven. Afleiding in welke vorm dan ook.
Stilte. Alleen maar stil zijn? En dan? Wachten? Waarop dan?
Wees stil en laat God…
Nee dus. Want bij de Bijbeltekst, het lied én de gesprekken was de boodschap heel helder: Wees stil en laat Gód… strijden, het middelpunt zijn, richting aan je leven geven…
Het kan behoorlijk wat moeite kosten en ook deze keer ging het niet vanzelf. De stilte komt en gaat. Het is ook tegennatuurlijk, want juist als je wilt dat dingen anders gaan, ga je niet achterover leunen en passief zitten wachten in de stilte.
‘Wees stil’ heeft dan ook niets met passiviteit en lijdzaamheid te maken. Het is zelfs een heel actieve houding. Bewust de ruis en afleiding uit je leven bannen. Dat vraagt om stevige keuzes. Even géén tv, social media, sociale afspraken of wat dan ook. En in plaats daarvan de stilte zoeken. Dat is de stilte waarin God kan spreken.
Actief die stilte zoeken, betekent tijd vrij maken voor bijbellezen en gebed. Dan gaat het over wandelen met God. Een goed gesprek voeren met God. Maar dan niet vergeten ook te zwijgen en te luisteren in aandachtige concentratie.
Wees stil – tegen je gevoel in
Soms volgen de gebeurtenissen in je leven elkaar zo snel op, dat je even niet meer weet waar je het zoeken moet. Je kunt je zelfs verdwaald voelen. En de onrust die dat meebrengt, maakt vaak dat je juist doorgaat. Terwijl je op zo’n moment meer gebaat bent bij rust en stilte.
Wees stil. Ook en misschien wel vooral als het tegen je gevoel in gaat.
Kan dat overal? Ja. Echte stilte zit van binnen. Maar het helpt enorm om van binnen stil te worden als er eerst stilte is aan de buitenkant. Dat is in onze wereld helaas steeds moelijker te vinden. Maar het kan nog wel. Bijvoorbeeld in de natuur of in een klooster.
Kloosterretraite
Zelf heb ik de stilte leren omarmen tijdens mijn persoonlijke kloosterretraites. Niet zonder slag of stoot, maar wel heel erg de moeite waard. Omdat daar ruimte ontstond, lessen werden geleerd en stappen werden gezet.
Dat gun ik jou ook. Vandaar dat ik elk jaar verschillende (klooster)retraites organiseer. De eerstvolgende staat gepland van 23-26 april. Aanmelden kan nog tot 23 maart. Aarzel dus niet en ga mee!