Mijmeringen aan het spiegelende water van een overstroomveld

“Ik raad je af om verder te lopen,” zei een behulpzame jongeman toen ik hem gisteren op een bospad tegenkwam. “Ik ben zelf wel doorgelopen, maar heb nu natte voeten…”
Geen verrassing voor me, want ik ken de locatie goed. Ik houd van deze plek, die bij ons bekend staat als het overstroomveld. Een plek waar overtollig water de ruimte krijgt en in alle rust de grond in kan zakken.

Functie van het overstroomveld

Water zolang mogelijk vasthouden in je gebied om droogte tegen te gaan. Je ziet het tegenwoordig op steeds meer plaatsen en op verschillende manieren vorm krijgen. Waterbeheer is veranderd, omdat het steeds warmer en droger wordt. Ik houd van dit soort oplossingen. Dat is dan ook één van de redenen waarom ik graag bij het overstroomveld kom.

Natuurlijk is er meer. Want deze plek is een prachtig voorbeeld dat ik tijdens coachwandelingen kan gebruiken. Onlangs liep ik er ook langs met de deelnemers van de stiltewandeling rondom rouw en verlies. De natuur zit vol metaforen die ons een spiegel voor kunnen houden. In het geval van dit water zelfs letterlijk. De weerspiegeling van de omringende bomen biedt een ander perspectief op de omgeving. De sfeer is er anders, de omgeving lijkt ruimer.

Voorbeelden tijdens de wandelcoaching

Aan de andere kant werpt dit water ook een blokkade op. Het wandelpad is versperd. Eerder was het nog mogelijk om het water heen te lopen. Inmiddels is die mogelijkheid verkeken, omdat het water te diep het bos in is gedrongen. Een andere route kiezen dus, als je aan de overkant wilt komen. Hoe vaak gebeurt zoiets ook niet op ons levenspad?

Het water stroomt, krijgt de ruimte. Zo kan het hemelwater van de vele regenbuien uiteindelijk vruchtbaarheid geven aan het land. Nee, regen is niet altijd fijn. En overstromingen al helemaal niet. Toch is al dat water ook hard nodig. Het stroomt waarheen het wil. Hier wel even geholpen door een door de mens gegraven sloot. Maar verderop is er geen menselijk ingrijpen meer en kiest het water zelf een weg.

Het doet me denken aan onze menselijke emoties. Soms kunnen ze je overspoelen, dreig je erin weg te zinken. Of we proberen ze krampachtig binnen te houden. Met wat hulp van de juiste personen kan het uiten van die emoties je leven juist ook heel vruchtbaar maken.

Inspiratie uit het stromende water

Water zoekt altijd de makkelijkste weg. Dat inspireert me. Ook in mijn eigen leven wil ik het leven graag laten stromen. Minder forceren, niet altijd tegen de stroom in. Het geeft zoveel ontspanning en rust als je niet steeds tegen de elementen hoeft te vechten, maar daar juist gebruik van kunt maken!

Voorbeelden genoeg dus hoe dat overstroomveld tijdens een coachwandeling ter inspiratie gebruikt kan worden. En dan vergeet ik nog te vermelden dat het ook gewoon een prachtig gezicht is en dus alle reden geeft om van die schoonheid te genieten…

Natuur weet altijd weer te verrassen, verwonderen en inspireren. Ik neem je graag mee om daar oog voor te krijgen en te ontdekken welke lessen de natuur voor jou in petto heeft!

Lees meer over een wandelcoachtraject bij Zinstap

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *