Herken jij het ook om je heen? Er is weer zoveel onrust momenteel. Coronacijfers die oplopen, onrust over klimaatveranderingen en rapporten die wéér ernstiger uitvallen en zelfs een heuse dreiging met een derdewereldoorlog in de afgelopen week. En dat is dan alleen nog maar op wereldniveau. Want in je eigen leven kan er ook van alles aan de hand zijn. Stormachtige omstandigheden. Laat dat nou net goed passen in dit seizoen…
Die akelige winterdip
Ja, ergens willen we die onrust natuurlijk graag wegdrukken. Helemaal omdat de dagen donkerder worden, de bomen worden nu toch eindelijk wel kaler. Het is buiten vaker nat en guur. Eigenlijk is het gewoon helemaal een sombere tijd. En eerlijk is eerlijk, daar houden we meestal niet zo van. De winterdip ligt dan zomaar op de loer.
Dus je zou zeggen: tijd voor een beetje positiviteit! Maar dan stel ik je in deze blog toch enigszins teleur. Volgens mij moeten we deze onrust, somberheid en negativiteit maar even flink omarmen. Oké, we hoeven ook weer niet te overdrijven. Maar wegdrukken is niet zo’n goed idee. Omdat ook de herfst met alle buien en stormen een heel belangrijke functie heeft.
Weet je hoe een winterdip ontstaat? Je hebt weinig energie en voelt je somberder. Je lijf gaat in overlevingsstand. Dat is dus puur natuur, net wat er buiten gebeurd. Het licht wordt schaars, de temperatuur daalt en je lijf moet harder aan het werk om voedsel te vinden. Tenminste, vroeger toen de mens nog in de natuur stond en daarvan afhankelijk was om eten te vinden. Geen supermarkten toen… Met minder licht per dag, zou je ook meer moeten slapen en heb je minder energie nodig én kun je dus de winter met weinig voedselvoorraden overleven. Een winterdip is dus eigenlijk een teken dat je heel natuurlijk reageert.
Midden in de storm loslaten
Alles staat dus in het teken van overleven. In de natuur ook. De bossen laten hun bladeren vallen en de sapstromen in de bomen komen tot stilstand (ja echt! Een prachtig mechanisme, vraag me maar voor meer info!). Alles om in het voorjaar weer tot leven te kunnen komen. Dat geldt voor ons mensen natuurlijk ook.
Maar hoe dan? Als het zo stormt en onrustig is? Als de wereld naar het laatst der dagen lijkt te gaan en als alles somber is en kaal en koud en nat?
Dit is het moment om los te laten. Midden in de storm? Ja, midden in de storm. Ik weet dat het onlogisch klinkt en om ons heen zien we het ook gebeuren. Juist nu hebben mensen de neiging om zich vast te klampen aan alles wat zekerheid lijkt te bieden om zelf maar de controle te houden. Maar geloof me, nu moet je juist loslaten en erkennen dat je niets weet.
Naar overgave en vertrouwen
Nou, lekker dan. Lekker positief verhaal. Mooi om daarmee de sombere winter in te gaan. Loslaten en eenzaam en alleen overgeven aan de ellende.
Gelukkig niet. Dit is juist een prachtig moment om je over te geven en te leren vertróúwen. Op God! Jazeker, want Hij is er nog steeds bij. Hij heeft alles in de hand en Hij weet nog steeds waar we met deze wereld naar toe gaan. Naar een prachtig nieuw begin. Dat heeft Hij zelf beloofd.
Goed. En dan laat ik los en vertrouw op God. Midden in de storm. Is daarmee alles opgelost? Nee. Want we zijn natuurlijk mensen met een eigen verantwoordelijkheid en zolang de nieuwe hemel en aarde geen feit zijn, willen ook wij in de lente graag weer tot bloei komen. Toch?
Tijd van reflectie en bezinning
Een vriendin begon erover afgelopen weekend. Dat deze tijd van donkerheid en somberheid haar aan het nadenken zet. En ik herken het zelf ook. De natuur zet je stil en confronteert met jezelf en je leven. Je gaat als vanzelf reflecteren op waar je mee bezig bent, wat je hebt meegemaakt. En ik denk dat dit heel goed past bij de herfst – het loslaten – en daarop volgend de winter – bezinnen en uitzien naar een nieuw begin.
Je hoeft dus niet in de ellende te zwelgen, maar je hoeft ook niet voor alle onrust op de loop te gaan. Beter kun je het onder ogen zien. In het vertrouwen dat je zelf los mag laten en niet alles ter plekke op hoeft te lossen, maar dat je de verantwoordelijkheid van de wereld in de handen van God mag leggen. En in je eigen leven de onrust onder ogen zien waar jij wél zelf invloed op hebt en veranderingen in kunt aanbrengen. Maar zoals elk seizoen tijd nodig heeft om door te ontwikkelen naar het volgende jaargetijde, werkt dat voor ons ook zo. Alles heeft tijd nodig. En geef het dat ook.
Wandelen helpt!
Onrust in je leven kan overigens heel heftig zijn. En als je daar niet alleen mee overweg kunt, als het je aanvliegt of beangstigd, schakel dan professionele hulp in. Ik wandel graag een stuk met je mee.
Tenslotte nog even kort over de winterdip, want ik ken die maar al te goed. En uit ervaring weet ik dat veel wandelen terwijl het licht is, wonderen doet. Nog een reden om de wandelschoenen aan te trekken dus.
Wandelen, professionele hulp inschakelen: het kan best een lastige eerste stap zijn. Om het je makkelijker te maken, kun je tijdens een korte wandeling vrijblijvend kennismaken en uitproberen, om te ontdekken of wandelcoaching door mij wat voor je is. (Beeld)Bellen kan trouwens ook.
