We lopen samen het bospad omhoog, zij aan zij. In een rustig tempo en in stilte, omdat we willen genieten van het voorjaar. De frisse groene blaadjes, de bloemetjes in de bomen en aan onze voeten in de bosbessenstruikjes. Maar hoe rustig we ook lopen, toch nemen we bovenaan even de tijd om uit te hijgen en op adem te komen. Is het vanwege het steile pad? Een slechte conditie? Of is er wat anders aan de hand?
Buiten adem
Vaak gebruik ik die term: op adem komen. In gesprekken met anderen, of als hashtag bij een bericht op Instagram. En als je erop zou googelen, dan vind je in de zoekresultaten veel teksten over ‘tot rust komen’. Dat gaat lang niet altijd over fysiek tot rust komen. Regelmatig wordt er ook een link gelegd met ademhalingsoefeningen of meditatie.
Zelf herken ik het uit drukke en stressvolle periodes. Ik ben een actieve wandelaar, mijn conditie is prima. En toch sta ik soms ineens in het bos te hijgen. Bij coachees met wie ik op pad mag gaan, zie ik het regelmatig ook gebeuren. Soms zijn ze er zelf verwonderd over. Het is meestal een symptoom van een onderliggende oorzaak.
Wellicht herken jij het ook. Je bent druk en onrustig. Er is geen of weinig gelegenheid om tijd voor jezelf te nemen. Of je gunt je die rust niet. Dat kan omdat je lekker in een flow zit en daarom maar gewoon door gaat. Het kan ook zijn dat je druk bent met zorgen voor anderen. Misschien heb je deadlines op het werk. Of je loopt, bewust of onbewust, weg voor je gevoel. Want stilzitten, niets doen, is veel te confronterend. Maar terwijl je door blijft gaan, raakt je energie wel op. En om actief te blijven, zet je je schrap, je klemt je kaken op elkaar, stroopt je mouwen op. Want doorgaan zúl je! De schouders eronder!
Adrenaline
De adrenalinelevels in je lichaam gaan omhoog, je hartslag stijgt. En je spieren verkrampen. Een menselijk lichaam is prachtig gemaakt en wat kunnen we veel aan als we ons ertoe zetten! Hoe mooi is het dat je op adrenaline meer kan dan je voor mogelijk had gehouden? En ja, in bepaalde situaties is dat heel belangrijk. Bijvoorbeeld wanneer je in gevaar verkeerd en je lichaam er op die manier voor zorgt dat je jezelf in veiligheid kunt brengen. Een bijzonder mooi overlevingsmechanisme, je leven hangt er soms letterlijk vanaf.
Toch komt er een moment dat je weer tot rust moet komen. Want teveel adrenaline is schadelijk voor onze gezondheid. En teveel spierspanning zorgt voor verkramping en vastzittende schouders. En die twee, teveel adrenaline en verkrampte schouder- en borstpieren, zijn vaak de grote boosdoener als het gaat om buiten adem raken. Adrenaline veroorzaakt een versnelde ademhaling en hartslag. De verkrampte spieren maken dat je in elkaar duikt, als in een vechthouding of juist om je zo klein mogelijk te maken. Daardoor kan je ademhaling niet zakken naar je buik. Dat maakt je hijgerig.
Op adem komen
En jij? Check het ter plekke eens bij jezelf. Ben jij de laatste tijd hijgerig? Haal je adem via je buik of zit je ademhaling hoger? En als dat zo is, klopt het dan dat je eigenlijk al langere tijd je rust verwaarloosd hebt? Je rent op jouw manier door en vergeet te ontspannen… Dan is het hoog tijd om daar iets aan te doen. Op adem komen!
Hoe je dat doet? Door alles een paar momenten te laten vallen. Afstand nemen van je verantwoordelijkheden. Even niets hoeven. Alleen maar ademen. Accepteren dat je alleen maar hoeft te zijn. Want dat is meer dan genoeg.
En als dat nou niet vanzelf gaat: zowel stilte, natuur als beweging hebben een rustgevend en ontspannen effect. Mede daarom is wandelcoaching ook zo effectief. Dat weet ik niet alleen uit ervaring, het is zelfs wetenschappelijk bewezen!
Ik ga het doen vandaag, lekker even ontspannen wandelen. Wat ga jij doen of laten om op adem te komen?