December is altijd de maand waarin volop teruggeblikt wordt op het afgelopen jaar. De beste sportman en -vrouw van het jaar worden gekozen, de NOS maakt een overzicht van al het nieuws van het afgelopen jaar en de Dikke van Dale komt zelfs met een woord-van-het-jaar-verkiezing. Terugblikken. We doen het allemaal en blijkbaar vinden we dat fijn.
Het wordt al anders als de terugblik persoonlijker wordt. Stilstaan bij de hoogte- en dieptepunten van je eigen leven. Mooi en soms ook pijnlijk confronterend. Dierbaren die je zijn ontvallen. Successen of juist teleurstellingen in je werk. Ziekte, met of zonder wonderlijk herstel…
In December komt daar nog bij dat we naar de feestdagen toegaan. En dat kan al een confrontatie op zich zijn. Want voor lang niet iedereen zijn de kerstdagen en de dagen rond de jaarwisseling feestelijke dagen.
De functie van de winter
De winter is in de natuur een tijd van rust en verstilling. Een tijd om reserves aan te vullen en juist zo min mogelijk energie te gebruiken en even op de spaarstand door te gaan. Zo kan de natuur het energievretende seizoen van de lente weer helemaal aan en kan het nieuwe leven ontspringen.
In onze levens is december, het begin van de winter, vaak een tijd van drukte en veel sociale verplichtingen. Juist dan kan het zo goed zijn om even af te stemmen op de natuur en mee te gaan in de natuurlijke beweging van de schepping. Verstillen, vertragen en tot rust komen. Terugkijken én vooruitkijken. Een kostbaar moment van bezinning.
Ruimte maken
Je kunt natuurlijk gewoon negeren wat er in het afgelopen jaar gebeurd is. Je hoeft er niets mee te doen en soms kan het fijn zijn om het maar gewoon weg te drukken. En toch kan het ook heel zinvol zijn om juist wél stil te staan bij de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Om stil te staan bij wat het voor je heeft betekend, welke gevoelens het oproept. Om op die manier ruimte te maken voor het nieuwe jaar met nieuwe kansen, uitdagingen en dromen.
Ga mee: op oudejaarsdag 31 december wandel ik met een kleine groep in stilte door de natuur. We luisteren naar de hartslag van de Schepping, maken verbinding met ons eigen hart. Een waardevolle wandeling die een mooi tegenwicht kan zijn, juist in de overvolle en drukke decembermaand.
Zie ik je daar?
Pingback: Alsof de hemel zelf een stukje opengaat • Zinstap