Woensdag 6 december 2023
Welkom bij de Adventskalender van Zinstap. Het thema van deze eerste week is ‘Hoop’. We staan daar bij stil met teksten uit de Bijbel. Daarbij sluit ik aan bij het Bijbelleesrooster van de Kerk (zie www.dagelijksevangelie.org). Daarnaast nodig ik je uit om regelmatig te gaan wandelen in de natuur. Stilte en natuur zijn hulpmiddelen om met aandacht te leven. Om te kunnen luisteren. Naar je hart, naar je omgeving, naar de schepping en bovenal naar de Schepper zelf.
Er is meer dan genoeg
Dagtekst
Jezus trok weer verder. Bij het Meer van Galilea ging Hij de berg op; daar ging Hij zitten. Er kwamen grote mensenmassa’s op Hem af. Ze brachten verlamden, blinden, kreupelen, doofstommen en vele anderen mee, die aan zijn voeten werden gelegd, en Hij genas hen allen.
De mensen zagen vol verwondering hoe doofstommen gingen spreken, kreupelen beter werden, verlamden gingen lopen en blinden konden zien, en ze loofden de God van Israël.
Nadat Jezus zijn leerlingen bij zich had geroepen, zei Hij: ‘Ik heb medelijden met al die mensen, want ze zijn nu al drie dagen bij Me en ze hebben niets te eten. En hen met een lege maag naar huis sturen wil Ik niet, want dan raken ze onderweg uitgeput.’
De leerlingen antwoordden: ‘Maar waar halen we in deze verlatenheid genoeg brood vandaan om al die mensen te voeden?’
Jezus vroeg hun: ‘Hoeveel broden hebben jullie?’ Ze zeiden: ‘Zeven, en wat visjes.’
Hij gaf de mensen opdracht op de grond te gaan zitten.
Toen nam Hij de zeven broden en de vissen, sprak het dankgebed uit, brak de broden en gaf ze aan de leerlingen, en die deelden ze uit aan de mensen.
Iedereen at en werd verzadigd, en toen ze de stukken brood die over waren ophaalden, hadden ze zeven manden vol.
Matteüs 15 vers 29-37 (NBV 21)
Angst voor tekorten
Wat zijn we vaak bang om te delen met anderen. Of valt het mee? In de tijd waarin we leven, zijn westerse mensen vaak geneigd om te verzamelen. Zorgen dat je een voorraadje hebt, een appeltje voor de dorst. Want je weet nooit wat er nog gebeuren zal. Bovendien: het kan! We hebben genoeg om te sparen. Meestal…
Misschien hebben we zelfs wel teveel. En durven we ondanks dat niet te vertrouwen dat we meer dan genoeg hebben. Voor nu én voor later.
Ook de discipelen zien vooral wat ze niet hebben. Delen vanuit die paar broden en vissen aan zo’n grote menigte? Dat kan toch helemaal niet? Maar hebben ze dan niet net staan kijken naar alle wonderen die Jezus uur na uur gedaan heeft? Jezus blijft uitdelen. Van zijn liefde en zijn aandacht. Van zijn genezende kracht. En het is Hem niet teveel en zelfs ook niet genoeg. Want Hij ziet ook dat de mensen honger en dorst hebben.
Terug naar de basis
Wie leeft met Jezus, met God, mag erop vertrouwen dat Hij zal voorzien in alles wat nodig is. Word je daar per sé rijk van? Nee. Dat is ook niet nodig. (Ik schreef trouwens ooit een blog over genieten van genoeg Die je via de link kunt lezen.)
Wanneer ik naar het klooster ga, of als ik ga kamperen, dan ga ik terug naar de basis. Een sober leven. Qua eten en voorzieningen. En op de één of andere manier voel ik me dan veel gelukkiger. Omdat ik dichter bij God ben en thuis kom bij mezelf. En het doet me beseffen hoe ontzettend rijk ik ben!
Terug naar de basis. Om te ontdekken hoeveel je eigenlijk hebt.
Om over na te denken
Waar herken jij overvloed in je eigen leven?
Hoe kun jij vandaag vanuit jouw eigen overvloed iets met een ander delen?
Tip
Mocht je ook eens willen ervaren hoe het is om tijdens een retraite terug naar de basis te gaan en thuis te komen bij jezelf: voor het komende jaar staan er weer verschillende retraites op het programma. In een klooster of lekker buiten in de natuur.
De eerstvolgende data:
