Ooit heb ik, op de middelbare school, geleerd wat de kenmerken van leven zijn. Ik zou ze niet meer allemaal kunnen reproduceren, maar degene die er toen voor mij uitsprong, is me altijd bij gebleven: groei! Ik moet er de laatste tijd regelmatig aan denken.
Kenmerk van leven
We leven in het seizoen van de groei, de lente. Elke wandeling is er buiten weer iets veranderd. Meer blaadjes zijn uitgekomen, struiken zijn gegroeid, dieren geboren en ik heb de eerste jongen van wilde zwijnen gezien. Inmiddels groot genoeg gegroeid om mee op pad te gaan met hun moeders in de grote wijde wereld.
Groei is een kenmerk van leven. Waar geen groei is, daar sterft het leven af. Daarom is het voor mensen ook van levensbelang om te groeien. Uiteraard houdt de lichamelijk groei een keer op. Tenminste, in lengte en breedte. De ontwikkeling gaat door, maar er komt een punt dat we meer ervaren van aftakeling dan van groei. Laten we maar gewoon benoemen hoe het is. De gééstelijke groei daarentegen gaat vaak je hele leven door. Als het goed is.
Momenteel lees ik het boek “Als je over het water wilt lopen, moet je uit de boot stappen,” van John Ortberg. Ook in zijn boek gaat het over groei. Maar wat hij zo mooi weet te verwoorden, is dat groei ook altijd gepaard gaat met angst.
Angst voor het onbekende
Er zijn weinig kinderen die hun eerste stappen zetten zonder te vallen. En toch hebben we allemaal (tenzij dat door aangeboren beperkingen niet mogelijk was) onze eerste stappen gezet, zonder dat we wisten wat er zou gebeuren. Elke nieuwe stap in ons leven is spannend, onbekend. De vraag is: durf je die stap in het onbekende aan, of laat je je door angst tegenhouden?
Als je eerlijk naar je eigen leven kijkt, waar zie je op dit moment groei? En waar stagneert de groei? Zijn er situaties waarin jij je door angst laat tegenhouden te groeien?
Groei is een levenskenmerk. Waar geen groei meer is, is stagnatie of achteruitgang. Dat betekent dat je jouw leven enorm tekort doet als je niet investeert in je eigen persoonlijke groei. Een gebrek aan groei kan betekenen dat je leeft met een onvoldaan gevoel. Of je ervaart iets van zinloosheid of moedeloosheid. Je wordt te weinig uitgedaagd of ervaart juist teveel druk.
Moet je dan het hoogste succes nastreven of je steeds verder ontwikkelen in je carrière om écht te leven?
Weet wie je bent
Welnee. Persoonlijke groei begint eigenlijk heel eenvoudig. Met kijken naar jezelf. Je bewust worden van wie je bent. Juist daardoor ga je nieuwe inzichten op doen die je helpen om stappen vooruit te zetten in het leven. Groeistappen. Dat betekent niet dat je super succesvol of ambitieus moet zijn. Het betekent simpelweg dat je weet wie je bent, wat je wilt en wat je nodig hebt.
Vorige week stond ik vol verwondering te kijken naar vijf wilde zwijnen, dames, en een stuk of dertig biggen. Hele kleine biggetjes, ik heb ze nooit kleiner gezien, denk ik. Ze renden rond, verkenden voor het eerst de wereld en sprongen tegen hun moeders op, tot die erbij gingen liggen. De kleintjes hadden voeding nodig en ze wisten het. Om te groeien en te ontwikkelen moeten ze eten én experimenteren. En er is altijd één die heel parmantig verder weg dwaalt dan de rest, dapper in de onbekende wijde wereld.
Dat is voor ons niet anders. Ontdekken wie je bent en hoe de wereld in elkaar zit, helpt om je eigen plek daarin te bepalen. Soms spelenderwijs, soms actief jezelf voedend. Rekening houdend met de behoefte van dat moment. En die behoefte is dan ook voor iedereen anders. Sommige mensen houden van de uitdaging en zijn nieuwsgierig, lopen daarmee vooruit op de rest. Anderen blijven liever wat op de achtergrond, contact houdend met de veiligheid van het bekende. Dat is allebei prima. Als je maar groeit.
Durf jij het aan? Die spiegel aan jezelf voorhouden en ontdekken wie je bent, wat je wilt en wat je nodig hebt… Zoek jij het avontuur of ontwikkel jij je liever wat gematigder? Kijk eens goed om je heen in dit prachtige voorjaar en zie de groei. En ontdek hoe mooi en vruchtbaar die groei kan zijn. Ik gun je die groei en bloei ook in je eigen leven!
