“Ik wil gewoon rust!”
Ze hoefde er totaal niet over na te denken. Haar grootste verlangen kwam er gelijk uit, mét een hoofdletter en een uitroepteken. Rust!
Dat is niet zo gek als je het grootste deel van jouw tijd bezig bent het anderen naar de zin te maken. Omdat je denkt dat ze dit van je verwachten. Of omdat je taken op pakt die anders niet gebeuren. Misschien is het gewoon altijd zo gegaan, je deed het als kind al zo…
Een mooie eerste stap op weg naar meer rust, is wandelen in de natuur. Ik zie het elke keer opnieuw gebeuren tijdens de coachwandelingen. De aanwezigheid in de natuur maakt dat je letterlijk de dagelijkse gang van zaken even achter je kunt laten. En dus ook de druk van altijd maar moeten presteren, het goede doen en liefst nog beter.
In het bos mag het gewoon even over jou gaan, om jou draaien. Je hoeft niets en je mag alles. Is dat fijn? Ja, het kan flink opluchten! Is dat spannend? Misschien ook wel, want wie weet wat er dan boven komt en wat je onder ogen moet zien…
En daarom lopen we ook samen. Zodat het niet blijft bij een momentopname tijdens je wandeling, maar je de rust ook mee naar huis kunt nemen. Stapje voor stapje.